قانون ریسک شناور در پراپ فرم

قانون ریسک شناور در پراپ فرم به سود چه کسی است؟ تریدر یا شرکت پراپ!

مدیریت حرفه‌ای ریسک یکی از اصول اصلی موفقیت در معاملات است و قانون ریسک شناور ابزاری است که به تریدرها کمک می‌کند تا میزان ریسک هر معامله را بر اساس تغییرات موجودی حساب خود تنظیم کنند. قانون مدیریت ریسک برای پراپ فرم‌ها اهمیت زیادی دارد؛ چرا که تریدرها با نقدینگی شرکت معامله می‌کنند و پراپ فرم باید کنترل روی ضررهای احتمالی داشته باشد. در آکادمی بی تو چک، به بررسی مفهوم، کاربرد و روش‌های اجرایی قانون ریسک شناور در حساب‌های تامین سرمایه خواهیم پرداخت.

ریسک شناور به نوساناتی اطلاق می‌شود که در طول زمانی که یک موقعیت معاملاتی باز است، ممکن است سود یا زیان را تغییر دهد. این تغییرات به دلیل نوسانات قیمت در بازار ایجاد می‌شوند و تا زمان بسته شدن معامله قطعی نمی‌شوند. در این سیستم، ریسک شناور به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که مقدار ریسک خود را بر اساس تغییرات بازار و شرایط فعلی معامله تنظیم کنند.

به زبان کاملا ساده، ریسک شناور به معامله‌گر این امکان را می‌دهد تا زمانی که معاملات باز هستند، درصد مشخصی از موجودی حساب خود را در معرض ریسک قرار دهد؛ در واقع هیچ‌گاه نباید اجازه دهد که ضرر از حد مشخصی بیشتر شود.(اکوئیتی حساب)

در پراپ فرم، بسیاری از شرکت‌ها قوانینی برای میزان ریسک شناور دارند که باید رعایت شوند. این قوانین معمولاً به صورت درصدی از موجودی حساب تعیین می‌شود. به‌عنوان‌مثال، اگر یک تریدر مجاز به استفاده از ریسک شناور ۲ درصد باشد، در معاملات همزمان نمی‌تواند بیشتر از ۲ درصد از موجودی حساب خود را در معرض ریسک قرار دهد. این کار به مدیریت بهتر سرمایه و جلوگیری از ضررهای سنگین کمک می‌کند.

MDL یا حداکثر میزان افت سرمایه، ابزاری است که در کنار قانون ریسک شناور برای محدود کردن ضررهای بزرگ استفاده می‌شود. این روش به تریدرها کمک می‌کند تا در شرایط بحرانی، از کاهش شدید سرمایه خود جلوگیری کنند. MDL به‌عنوان یک حد مجاز برای افت سرمایه عمل می‌کند که در صورت رسیدن به آن، معامله‌گر باید تمامی معاملات خود را متوقف کند تا از ضررهای بیشتر جلوگیری کند. این روش می‌تواند به تریدرها کمک کند تا در مواقعی که سرمایه آن‌ها تحت فشار قرار دارد، تصمیمات منطقی‌تر و بهتری اتخاذ کنند و حساب پراپ را از دست ندهند.

  1. حفظ سرمایه: یکی از بزرگ‌ترین مزایای ریسک شناور در پراپ تریدینگ، حفظ سرمایه است. با استفاده از این قانون، تریدر می‌تواند میزان ریسک هر معامله را کنترل کند و از ضررهای غیرقابل‌جبران جلوگیری کند.
  2. کنترل احساسات: نوسانات بازار می‌توانند موجب ترس و اضطراب شوند. با استفاده از قانون ریسک شناور، تریدر می‌تواند از تصمیم‌گیری‌های هیجانی جلوگیری کرده و در شرایط بحرانی، به‌طور منطقی عمل کند.
  3. پایداری بلندمدت: در معاملات بلندمدت، استفاده از قانون ریسک شناور می‌تواند به تریدر کمک کند تا بدون نگرانی از ضررهای بزرگ، به سودآوری پایدار دست یابد.

درحالی‌که ریسک شناور به معامله‌گران ابزار مفیدی برای مدیریت ریسک می‌دهد؛ اما ممکن است برخی چالش‌ها و معایب نیز به همراه داشته باشد. ازجمله این چالش‌ها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • محدودیت‌های سخت‌گیرانه: برخی از شرکت‌های پراپ تریدینگ محدودیت‌هایی برای میزان ریسک شناور اعمال می‌کنند که ممکن است برای تریدرها فشار روانی ایجاد کند.
  • استفاده از لوریج بالا: لوریج بالا می‌تواند ریسک شناور را تشدید کرده و مدیریت ریسک را پیچیده‌تر کند. در چنین شرایطی، اگر تریدر نتواند به درستی ریسک‌ها را مدیریت کند، ممکن است حساب پراپ خود را با نقض قوانین از دست بدهد.
  • نوسانات شدید بازار: نوسانات قوی (در زمان انتشار اخبار مهم) در بازار می‌تواند به تغییرات شدید در ریسک شناور منجر شود و موجب از دست دادن سرمایه و در نهایت حساب پراپ گردد.

برای کاهش ریسک شناور، پیشنهادات زیر می‌تواند مفید باشد:

  • تنوع در سرمایه‌گذاری: یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش ریسک شناور، پخش کردن سرمایه در دارایی‌های مختلف است. به این ترتیب، اگر یکی از دارایی‌ها ضرر کند، سود دیگر دارایی‌ها ممکن است آن را جبران کند.
  • استفاده از تحلیل‌های تکنیکال و بنیادی: این تحلیل‌ها به تریدر کمک می‌کنند تا زمان مناسب برای ورود و خروج از معاملات را شناسایی کنند و از وارد شدن به معاملات پر ریسک جلوگیری کنند.
  • مدیریت حجم معاملات: حجم معاملات باید به گونه‌ای تنظیم شود که قابل کنترل باشد. از این رو، تریدر نباید تمام سرمایه خود را در یک معامله ریسک کند. ریسک پیشنهادی در حساب پراپ 0.5 درصد است.

برای استفاده بهینه از قانون ریسک شناور، تریدرها باید به چند نکته کلیدی توجه کنند:

  • تحلیل دقیق بازار: پیش از هر معامله، تحلیل جامع و دقیقی از بازار انجام دهید تا احتمال موفقیت معامله را ارزیابی کنید.
  • کنترل احساسات: در طول معاملات، باید احساسات خود را مدیریت کرده و از تصمیمات هیجانی جلوگیری کنید که ممکن است به زیان منجر شوند.
  • تعیین سقف ریسک: برای هر معامله، سقف مشخصی برای ریسک تعیین کنید و به هیچ وجه از آن فراتر نروید.
  • استفاده از استراتژی‌های مدیریت ریسک: در شرایط خاص، می‌توانید استراتژی‌های مختلفی برای کاهش ریسک شناور به کار ببرید تا زیان‌های احتمالی کاهش یابد.

ریسک شناور و ریسک مجاز روزانه هر دو مفاهیم مهمی در مدیریت ریسک شرکت پراپ هستند، اما تفاوت‌های مهمی دارند. ریسک شناور به نوساناتی اشاره دارد که در طول مدت زمانی که یک یا چند معامله همزمان باز است، ممکن است تغییر کند. درحالی‌که ریسک مجاز روزانه مربوط به زیان یا سود قطعی پس از بسته شدن یک موقعیت است. درواقع، ریسک شناور به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که ریسک‌های خود را در طول زمان تغییر دهند؛ اما ریسک مجاز روزانه پس از بسته شدن هر موقعیت ثابت و قطعی است.

ترکیب ریسک شناور با MDL می‌تواند یک رویکرد جامع برای مدیریت ریسک ایجاد کند. در این رویکرد، تریدر می‌تواند از انعطاف‌پذیری ریسک شناور برای تنظیم میزان ریسک هر معامله استفاده کند، درحالی‌که MDL به‌عنوان یک محدودیت حداکثری برای افت سرمایه عمل می‌کند. این ترکیب به تریدرها کمک می‌کند تا ریسک‌های خود را بهتر مدیریت کرده و از سرمایه خود محافظت کنند.

در نهایت، استفاده از قانون ریسک شناور و MDL در کنار یکدیگر می‌تواند ابزاری بسیار کارآمد در مدیریت ریسک معاملات باشد. با این حال، موفقیت در استفاده از این روش‌ها به دانش و تجربه کافی، تحلیل‌های دقیق بازار و نظارت مداوم بر عملکرد معاملات بستگی دارد. اگر این ابزارها به درستی و با انضباط استفاده شوند، می‌توانند به پراپ تریدرها کمک کنند تا حساب پراپ را حفظ کرده و به سودآوری بلندمدت دست یابند.یکی از پراپ فرم‌هایی که ریسک شناور و ریسک مجاز روزانه ندارد پراپ فرم رابین سود می‌باشد.

فهرست مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اشتراک گذاری